गजल

गजल

रहर यसै सिमित रहे, सपना   सबै  टुटी गए
साख्य बने हिजो मात्र आज खुशी  लुटी गए
! !
समाएथे हात यि कसैले सँगै सफर गरौँ  भन्दै
दु:खको पीरमा पिसिदा म पलभरमै छुटी गए
! !
बल्ल-तल्ल टुक्रा मुटु जोड्ने कोशिश गर्दै थिएँ
प्रेम बियोग बज्र खस्दा जुट्न नपाई  फुटी  गए
! !
अब रुन्न भन्थेँ निष्ठूरीको यादमा सधैँ एकान्तमा
अतित भुल्न खोज्दा यादहरुले मलाई  चुटी गए
! !
थिए  दिलमा बसेका कोही  खास मित्रहरू धेरै
खुशी लुटी   दु:खको घानमा  मिसाई  भुटी गए

प्रकाश पाठक "योगी"
भरतपुर २३ जगतपुर
चितवन नेपाल
हाल :- दोहा कतार