स्वतंत्र

गजल

ओठ हाँसोस् कसरी आखाँ नहरमा थियो

दिल पनि  कसैलाई भुल्ने  कहरमा थियो

! ! 

म सँग मन कहाँ मिल्थ्यो पाखे हुँ आखिर 

झनै बढी उस्को सङ्गत त्यो  सहरमा थियो

! ! 

मेरो लाश देखेर बिलौना नगर्नुहोस् कोही

मन शान्त पार्ने तागत मात्र जहरमा थियो

! ! 

यतिसम्म दुखले दु:ख पाएछ जिन्दगी भर 

दु:ख पनि दु:ख सँगै मर्छु भन्ने रहरमा थियो

! ! 

घमंड गर्छौ ए पत्थर जलको साथमा हुँदा

कुनै पल यो बगर पनि त्यो लहरमा थियो

प्रकाश पाठक "योगी"

भरतपुर २३ जगतपुर

चितवन नेपाल

हाल :- दोहा कतार