स्वतंत्र गजल

गजल

न त  दिनमा रुन्छ  न  त रातमा रुन्छ

त्यो  सगर सधैँ   किन प्रभातमा रुन्छ

! ! 

उसको शब्द काफी  मन रुवाउनलाई

किन सायर खूद सुराको मातमा रुन्छ

! ! 

खबर पठाऊ कि त घर आऊ मुग्लानी

हेर सिउँदोमा सिन्दुर चुरा हातमा रुन्छ

! ! 

उसको यादहरूले सधैँ सताएर जान्छन्

आँखा अचेल झन्  झन् बर्षातमा रुन्छ

! ! 

पागल भनौं वा प्रेमी भनौं उसलाई  मैले

एउटा "योगी" भेटेँ जो बातै बातमा रुन्छ

प्रकाश पाठक "योगी"

भरतपुर २३ जगतपुर 

चितवन नेपाल

हाल :- दोहा कतार