मुक्तक

"मुक्तक" :- १ 

भो नआऊ समीप, मलिन मुहार लिएर नआऊ
नयनका ती अश्रुधारा,विवश भै पिएर नआऊ
म हेर्न चाहन्छु शिखर चढेको, प्रगति नै गरेको
आफू औंशी भै प्रकाश अरुलाई दिएर नआऊ  ।।

"मुक्तक":- २

धिक्कार छ जिन्दगी भन्दै रुन्छु प्रवासमा
हो दिन रात साहूको पाउ  छुन्छु प्रवासमा
बिरामी छन् आमा भनी फोन आउदा पनि
जानै पाउदिन घर, बेहाल हुन्छु प्रवासमा!

 "मुक्तक":-३

कसैको पिठ्युँ पछाडी छुरा हान्ने बानी नराम्रो
आफुले आफैलाई  ठूलो  ठान्ने  बानी नराम्रो
दुनियाँलाई पाठ  पढाउँदै हिड्ने तिमी स्वयं
आफ्नो छोडि अरूको धोती तान्ने  बानी नराम्रो

 ''मुक्तक'' – ४

बुढा भएका आमा-बालाई वृद्धाश्रममा छोड्न थाले
प्रगाढ़ ती सम्बन्धहरू, सदाको लागि तोड्न थाले
संसार चिनाउने बाबा आमा अब घाँडो हुन्छ भन्छन्
बुहारी त परै जावस् छोराले’नि बाटो मोड्न थाले ।

''मुक्तक'' – ५

गोजी रित्तो छ भकारी खाली  के आँटेर दशैं मनाऊँ
पत्याउनै छोडे ऋण पनि कस्लाई ढाँटेर दशैं मनाऊँ
भन्न त कति सजिलै भन्यौ धुमधामले दशैं मनाउनु
माछा-मासु भागमा छैन सब्जी के काटेर दशैं मनाऊँ l

''मुक्तक'' –६

भन न दाइ मनपरेकी केटी फकाउने कसरी हो
मनभित्रका कुरा सिधै गएर बताउने कसरी हो
जब देखें उसको तस्वीर आँखामा नै बसेको छ
संधै आईरहने उनको यादहरु हटाउने कसरी हो l

प्रकाश पाठक "योगी"
भरतपुर २३ जगतपुर
चितवन नेपाल
हाल :- दोहा कतार